ഇക്കരെ പച്ച

ഇക്കരെ പച്ചയായ്

തോന്നിയ നേരവും,

ഞാനും പിറന്നത്

നിമിത്തത്തിന്ന-

ഹങ്കാരമോ?

ഏകാന്തം, ഭയാനകമിവിടം

കൂട്ടിന്നു ആടുകളും

അറിയാത്ത ഭാഷ

പറയുന്നോരാള്‍ രൂപവും

കരയുന്നൊരാടിന്നു

ഉണക്കപ്പുല്ല് തന്നെ-

യെങ്കിലും

അകിടിലെ മഹാഭാഗ്യം

കിടാവിനെ പോല്‍

എനിക്കും ഭാഗ്യം 

പലനാള്‍ കരടായ്, 

കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ

കരളിന്റെയുള്ളിൽ

വിങ്ങുന്നു ഗദ്ഗദമായ്

മതിച്ചു, മതി മാറാത്ത  

കൊഴുത്ത 

സുഹൃത്തേ 

ശോഷിച്ച പ്രാണന്‍ 

മാത്രം ബാക്കി വച്ചു

ഞാനുമുണ്ടിവിടെ

(മസ്രകളിൽ ജീവിച്ചു തീർക്കുന്ന ജന്മങ്ങൾ, മരിച്ചു ജീവിക്കുന്നവർ...)